Vrieshuizen Frigo Group 40 jaar: Interview grondlegger Hein van Elderen

Geschiedenis bedrijf wordt gekenmerkt door ‘ondernemerschap’ en ‘kwaliteit’

Basis voor Frigo Group werd 40 jaar geleden gelegd

Ondernemend. Energiek. Sociaal bewogen. En inspirerend en enthousiasmerend. Dat zijn enkele eigenschappen van Hein van Elderen (1934), de grondlegger van de Frigo Group. Als teler van onder meer knolselderij, nam hij in 1973 het besluit om in Nieuw-Vennep een vrieshuis te bouwen. Met die stap van de landbouw naar de opslag van gekoelde en diepgevroren levensmiddelen, legde hij de basis voor de Frigo Group.

In 2013 is het veertig jaar geleden dat Van Elderen zich op ondernemende, gedurfde, innovatieve én hoogwaardige wijze begon toe te leggen op de opslag van gekoelde en diepgevroren levensmiddelen. Bovendien is het twintig jaar geleden dat Frigo Nieuw-Vennep en Frigo ’s-Heerenberg onder de vlag van de Frigo Group van start gingen. Hieronder volgen een aantal belangrijke jaartallen in de geschiedenis van de Frigo Group, gelardeerd met historische foto’s en uitspraken die kenmerkend zijn voor zijn grondlegger.

1934

Hein van Elderen wordt geboren in de Haarlemmermeer, in een gezin met tien kinderen. Zijn vader is akkerbouwer in Rijsenhout. Hij pacht 40 hectare land en teelt onder andere aardappelen, bieten en tarwe. Na de lagere school kan Hein niet doorleren, maar moet hij op het ouderlijk bedrijf aan de slag. In die tijd spelen paard en wagen nog een belangrijke rol in de land- en tuinbouw (foto hieronder). Vanaf zijn achttiende volgt hij in enkele opeenvolgende winters de Middelbare Landbouw School in Hoofddorp. Hij slaagt met uitstekende cijfers, als een van de besten van zijn jaar.

1964

Hein van Elderen trouwt op 29-jarige leeftijd met Ank Parlevliet. Voor alle jaren dat hij bij zijn vader heeft gewerkt, krijgt hij een startkapitaal van 14.000 gulden mee. Het echtpaar begint een eigen akkerbouwbedrijf, eveneens op pachtgrond aan de IJweg in Nieuw-Vennep. Als een paar jaar later de suikerbietenteelt dreigt te mislukken door overvloedige regenval, introduceert Van Elderen rode bieten en knolselderij in het teeltplan. Die alternatieven pakken zo goed uit dat hij beide teelten gestaag uitbreidt, door steeds meer land bij te huren. Innovatief als Van Elderen is, weet hij vooral de teelt en verwerking van rode bieten en knolselderij in samenwerking met de Landbouwuniversiteit Wageningen steeds meer te mechaniseren (zie foto hieronder). Ondanks dergelijke innovaties zijn er veel handen nodig. Buren en familieleden helpen mee én delen mee in het succes. Van Elderen: “Je moet niet alles voor jezelf willen houden maar anderen ook wat gunnen. Dan helpen ze jou ook als het nodig is.”

1972

Het zint Van Elderen niet dat hij de knolselderij niet kan bewaren en dus móet verkopen, als het product niet langer houdbaar is. Hij koopt aan de andere kant van de IJweg twee hectare grond en bouwt een vrieshuis. Eigenhandig, want Van Elderen is er van overtuigd dat hij het efficiënter kan dan een aannemer. “Door het zelf te doen, met een eigen bouwteam, bespaar ik minstens twintig procent op de totale bouwkosten. Daardoor win ik het altijd van mijn concurrenten. Bovendien voldoet het eindresultaat wél voor honderd procent aan mijn wensen.” De linkerfoto toont Van Elderen (uiterst rechts) en drie medewerkers, op eenzame hoogte in de spanten van het toekomstige vrieshuis. Op de rechterfoto poseert de grondlegger van de Frigo Group met zijn dochters Wil en Margreet in het vrieshuis-in-aanbouw.

 

 

1973

Het vrieshuis in Nieuw-Vennep wordt in gebruik genomen. In eerste instantie vooral bedoeld voor de bewaring van knolselderij, heeft het een capaciteit van circa 16.800 m3. Het aantal werknemers van Van Elderen groeit gestaag. Het verloop onder het personeel is zeer gering. “Een medewerker moet je behandelen zoals je zelf ook behandeld wilt worden.” Op de foto is te zien hoe druk het is aan de IJweg als de oogst en verwerking van knolselderij samenvalt met het lossen van de ene na de andere vrachtwagen.

1974

In Ierland is een enorm overschot aan rundvlees, dat door de Europese Unie uit de handel wordt gehaald en moet worden ingevroren. Een vrachtwagenchauffeur vertelt Van Elderen erover. Hij handelt razendsnel en reist af naar Ierland, waar zijn vrouw het woord doet omdat hij zelf geen Engels spreekt. In het vroege voorjaar van 1974 draait de eerste vrachtwagen uit Ierland de IJweg op, geladen met koeienbouten. De foto hieronder laat zien dat er nog velen zullen volgen…

Vanaf Pasen 1974 ligt het vrieshuis in Nieuw-Vennep vol met Iers rundvlees. Voor zowel de Van Elderen’s als de medewerkers is het buffelen, want het inslaan is handwerk en de ‘koeienbouten’ zijn loodzwaar (zie foto’s hieronder). Later steken ook de vier kinderen van het echtpaar, Ank, Wil, Margreet en Reinier, de handen uit de mouwen als het vlees ingepakt moet worden. De medewerkers worden goed beloond voor hun inspanningen. Van Elderen: “Vast loon is vaste armoede. Je moet mensen die hard voor je werken dus altijd wat extra geven.”

 

1975

Gevolg van de enorme behoefte aan ruimte waar onder andere Iers rundvlees langdurig kan worden bewaard is dat het vrieshuis in Nieuw-Vennep in 1975, twee jaar na de ingebruikname, voor de eerste keer fors wordt uitgebreid. Van Elderen doet de bouw opnieuw zelf. Op de foto hieronder staat hij op het toekomstige dak.

 

1978

Van Elderen kan een stuk grond kopen in Rotterdam en bouwt daar met zijn eigen bouwteam een vrieshuis. Onder de naam ‘Eurofrigo’ gaat hij in de Maasstad de concurrentie aan met de gevestigde orde. Vanwege de kwaliteit van de dienstverlening, geleverd door capabele, zeer gemotiveerde medewerkers die dagelijks met een busje van Nieuw-Vennep naar Rotterdam rijden, kiezen steeds meer grote klanten voor één van de vrieshuizen van Van Elderen. Zijn devies: “Een goede baas zit niet ergens bovenin, in een ivoren toren, maar weet precies wat er gebeurt op zijn bedrijf én heeft oog voor zijn mensen.”

De foto’s hieronder tonen de ontvangst van de staalconstructie door broer Gerrit van Elderen (uiterst links of de foto), die dag en nacht voor hem klaarstaat. De foto rechts laat Van Elderen zien tijdens overleg met twee medewerkers van het eerste uur, Co Bus en Dan Zwartelé. Mede door deze loyale familieleden en medewerkers wordt de sprong vanuit de Haarlemmermeerpolder naar de Rotterdamse haven een succes.

 

1979

Van Elderen breidt zijn activiteiten in de havens van Amsterdam en Rotterdam uit, onder meer door als extra service ook het lossen en laden van schepen aan te bieden aan klanten. Dit arbeidsintensieve werk doet hij met eigen losploegen. De goederen, bestaande uit vis, vlees en patat, zijn los gestapeld in de schepen en moeten handmatig gepalletiseerd worden (zie rechterfoto hieronder). Op de linkerfoto verlaat hij samen met zijn dochter Wil via de loopplank een schip. De lading van het schip bestaat uit dozen met diepgevroren aardappelproducten van McCain uit Canada.

1982

Ook het vrieshuis in Rotterdam is een succes, zodat het al snel moet worden uitgebreid. In 1982 wordt bovendien Koelveem Diepvries NV, de buurman en tevens concurrent, overgenomen. 

1983

‘Roerstreek’ is de naam van het vrieshuis dat het bouwteam van Van Elderen in Roermond bouwt. Hij heeft er inmiddels enkele grote klanten uit de aardappelverwerkende industrie bij. Dat stemt hem tevreden, want: “Ik heb iets met de akkerbouw. In feite ben ik altijd boer gebleven.”

 

Van Elderen zet met pijn in het hart een punt achter de teelt van knolselderij en rode bieten. De grove tuinbouw valt niet langer te combineren met de vele werkzaamheden in de goed draaiende vrieshuizen in Nieuw-Vennep, Rotterdam en Roermond. De foto rechts toont Van Elderen tijdens de laatste oogst op zijn zelf ontwikkelde ‘krotenrooier’ waarbij zijn vrouw Ank hem op de trekker assisteert.

1988

Van Elderen verkoopt de vrieshuizen in Rotterdam en Roermond aan de Japanse multinational Nichirei Corporation Tokyo. De reden? “Het Japanse bedrijf wilde vaste voet aan de grond krijgen in Europa en had er een goede prijs voor over. Waarom zou ik er dan krampachtig aan vasthouden.” Van Elderen houdt het vrieshuis in Nieuw-Vennep buiten de transactie. De Japanners bedingen dat hij vijf jaar lang geen nieuwe initiatieven mag ontplooien op het gebied van de opslag van temperatuurgevoelige producten. Van Elderen zal zich hier aan houden. “Een afspraak is voor mij heilig. Een man een man, een woord een woord.”

1993

Een groot aardappelverwerkend bedrijf vraagt Van Elderen een vrieshuis te realiseren in het oosten van het land. De keuze valt op ’s Heerenberg. Van Elderen en zijn bouwteam bouwen op bedrijventerrein De Immenhorst in deze plaats in de Achterhoek een nieuw vrieshuis. De dagelijkse leiding komt in handen van Wil van Elderen, de op-één-na-oudste dochter van het echtpaar, en haar man Henk van Veen. Margreet van Elderen, de jongste dochter, drukt een steeds groter stempel op de bedrijfsvoering van het vrieshuis in Nieuw-Vennep. Op de foto hieronder poseert Henk van Veen met dochter Géraldine voor het toekomstige vrieshuis in ’s-Heerenberg.

1998

Van Elderen goes international: Er worden vrieshuizen gebouwd in Lommel (België) en Montigny-le-Roi (Frankrijk) die geheel zijn gericht op de opslag van diepgevroren aardappelproducten. De dagelijkse leiding komt in handen van Reinier van Elderen, de zoon van het echtpaar Van Elderen-Parlevliet. De buitenlandse vrieshuizen gaan verder onder de naam ‘Frigologix’.

1999

Margreet van Elderen neemt het vrieshuis in Nieuw-Vennep over, dat inmiddels een capaciteit van 120.000 m3 heeft. De naam wordt ‘Frigo Nieuw-Vennep’. Eveneens deel uitmakend van de Frigo Group, wordt ‘Frigo ’s-Heerenberg’ overgenomen door Wil van Elderen en Henk van Veen. Het vrieshuis in de Achterhoek groeit gestaag door naar een capaciteit van 170.000 m3.

2007

Met Frigo Group Logistics krijgt de Frigo Group er een vestiging bij en wel in Abcoude. Voortaan kan de Frigo Group haar klanten een totaaloplossing bieden, in de vorm van de volledige logistieke afhandeling van diepgevroren en ambient goederenstromen. Omdat alle vestigingen over een Warehouse Management Systeem (WMS) met barcode identificatie beschikken, is ‘tracking and tracing’ van producten voortaan tot op colliniveau gegarandeerd.

2011

Met onder meer een nieuw logo en een nieuwe internetsite, www.frigogroup.com, krijgt de Frigo Group een nieuwe huisstijl. Van Elderen blijft de belangrijkste adviseur van de Frigo Group, die zich in de geest van zijn grondlegger en zijn vrouw bij zowel de opslag als het transport van gekoelde en diepgevroren levensmiddelen blijft onderscheiden met een kwalitatief hoogwaardige dienstverlening.